3. Η Πάρος είναι το τρίτο σε
μέγεθος νησί των Κυκλάδων και βρίσκεται
δυτικά της Νάξου, από την οποία τη χωρίζει
στενόςδίαυλος πλάτους 3 περίπου μιλίων, ενώ
από τον Πειραιά απέχει 90 ναυτικά μίλια. Έχει
έκταση 196,308 τετραγωνικά χιλιόμετρα και το
μήκος των ακτών της είναι 118,5 χιλιόμετρα. Ο
πληθυσμός του νησιού, κατά την απογραφή
του 2001, είναι 12.853 κάτοικοι και κατά την
απογραφή του 2011, 13.710. Η καίρια
γεωγραφική θέση της Πάρου στο
κεντρικόΑιγαίο, το σταυροδρόμι των
θαλάσσιων δρόμων που συνδέουν την
ηπειρωτική Ελλάδα με τα νησιά του
Αρχιπελάγους, τα μικρασιατικά παράλια και
ευρύτερα τη Μεσόγειο, αποτέλεσε τη
διαχρονική βάση για την ανάπτυξη του
νησιού.
Η Πάρος έχει σχήμα ελλειψοειδές μειούμενο
προς Βορρά. Ο περίπλους της είναι 35 μίλια.
Αποτελεί έναν από τους πιο δημοφιλείς
τουριστικούς προορισμούς των Ελλήνων και
όχι μόνο. Οι ακτές του νησιού, από τις οποίες
άλλες σχηματίζουν όμορφες παραλίες (κυρίως
στην ανατολική πλευρά του) και φυσικά
λιμανάκια και άλλες είναι απότομες και
βραχώδεις, είναι περισσότερο διαμελισμένες
στη βόρεια πλευρά του. Εκεί σχηματίζεται ο
μεγάλος κόλπος της Νάουσας, ένα από τα πιο
γραφικά λιμάνια του Αιγαίου. Οι άλλοι δύο
μεγάλοι κόλποι του νησιού βρίσκονται στα
δυτικά (Παροικιά) και στα ανατολικά
(Μάρμαρα). Τα κυριότερα ακρωτήρια της
Πάρου είναι: ο Άγιος Φωκάς [1] στον λιμένα
της Παροικιάς όπου υπάρχει φάρος, ο
Κόρακας [2] στο βόρειο άκρο όπου υπάρχει ο
παραδοσιακός πέτρινος φάρος χτισμένος το
1887, ο Τούρχος (ή Τούρκος), ανατολικά του
προηγουμένου, η Αγριά, ΒΑ. άκρο, ακριβώς
απέναντι της Νάξου, η Σταφίδα, η Βίγλα, και ο
Πύργος ή Πυργάκι, ανατολικά-νοτιοανατολικά,
και ο Μαύρος κάβος, το νοτιότερο άκρο.
4. Πλησίον της νήσου βρίσκονται πλείστες νησίδες και σκόπελοι, όπως οι
επικίνδυνες Πόρτες Πάρου, ο Άγιος Σπυρίδωνας, το Δροσονήσι, το Μακρονήσι,
η Γλαροπόδα, το Πατερονήσι, το Φίτζι και το Εβραιόκαστρο (ή Βριόκαστρο).
Κυριότεροι λιμένες της Πάρου είναι: της Παροικιάς, της Νάουσας (αρχαία
Αργούσα, πολεμικός λιμένας) μεταξύ των Ακρωτηρίων Κόρακα και Τούρχου, και
ο λιμένας του Δρυός καλούμενος και Πόρτο Τρίο, νότια. Άλλοι
μικρότεροι όρμοι είναι του Φιλιζίου προς Α., του Κεφάλου προς Δ., του Πίσω
Λιβαδιού, ΝΑ., και της Αλυκής ΝΔ..Οι παραλίες του νησιού είναι ιδανικές για
όλους καθώς υπάρχουν και απομονωμένες και οργανωμένες αντίστοιχα,με
βράχια ή αμμουδιά.
Εσωτερικά το νησί διασχίζεται από Β προς Ν από τέσσερα γυμνά όρη, των
οποίων υψηλότερες κορυφές είναι ο Προφήτης Ηλίας (776 μ.), η Μάρπησσα
και ο Στρούμπουλας (730 μ.). Πηγαία νερά δεν έχει πολλά και τα περισσότερα
υφιστάμενα βρίσκονται στην περιοχή του Δρυού.
Το έδαφος του νησιού είναι πετρώδες και αποτελείται
από γρανίτες, ασβεστολιθικά πετρώματα (μάρμαρα), γνευσίους και
μαρμαρυγίες. Το παριανό μάρμαρο ήταν γνωστό από την αρχαιότητα ως το
καλύτερο της Ελλάδας. Σε μικρή ποσότητα υπάρχει επίσης μαγγάνιο, το οποίο
οι Παριανοί το εκμεταλλεύονταν ως το 1960 στα ορυχεία των Θαψανών.
