2. Στο ΚΝΣ διακρίνονται τρεις θεμελιώδεις λειτουργίες: Η πρόσληψη πληροφοριών Η κεντρική ολοκλήρωση των πληροφοριών Η αποστολή κινητικών εντολών προς την περιφέρεια.
Το ΚΝΣ αντιδρά στις εισερχόμενες πληροφορίες με μια πολύπλοκη διαδικασία διαλογής, ταξινόμησης και επεξεργασίας δηλαδή με την ολοκλήρωση τους (integration) το αποτέλεσμα της οποίας μπορεί να είναι:
Η απόρριψη των πληροφοριών.
Η δημιουργία μιας απάντησης- εντολής προς τα εκτελεστικά όργανα.
Η εναποθήκευση των πληροφοριών στην μνήμη.
3. Νευρώνες
•Ο νευρώνας ή νευρικό κύτταρο με τις αποφυάδες του είναι η ανατομική και λειτουργική μονάδα του νευρικού συστήματος και αποτελείται από τους δενδρίτες και από τον νευρίτη και τα έλυτρά του.
• Ο ρόλος του είναι η πρόσληψη, η αγωγή και η μεταβίβαση των διεγέρσεων, στηριζόμενος σε δυο σημαντικές ιδιότητες τη διεγερτικότητα και την αγωγιμότητα
•Διακρίνονται, ανάλογα με την κατεύθυνση που άγουν τα ερεθίσματα σε:
α) αισθητικούς/ προσαγωγούς/ κεντρομόλους
β) κινητικούς / απαγωγούς / φυγόκεντρους
γ) συνδετικούς → συνδέουν διάφορα μέρη του ΚΝΣ.
4. Νευρογλοία
•Πρόκειται για ιστό που δε συμμετέχει άμεσα στη μεταβίβαση των διεγέρσεων αλλά ο ρόλος της είναι να στηρίζει, να απομονώνει και να τρέφει τους νευρώνες καθώς και να αναπληρώνει τις απώλειές τους
5. Η ανάπτυξη του ανθρωπίνου εγκεφάλου
Η λειτουργία καθοδηγεί την ανάπτυξη του ΚΝΣ
•Ανάπτυξη προσθίου εγκεφάλου: 2-3 μήνες κύησης
•Νευρωνικός πολλαπλασιασμός: 3 -4 μήνες κύησης
•Νευρωνική μετανάστευση: 3 -5 μήνες κύησης
•Οργάνωση: 5 μήνες κύησης- χρόνια μετά τη γέννηση
•Μυελινοποίηση: Γέννηση-χρόνια μετά τη γέννηση
6. Μυελινοποίηση
•Με την ανάπτυξη μυελίνης η αγωγιμότητα των νεύρων αυξάνεται από 2 σε 50μ/δευτ.
•Αιθουσαίες & νωτιαίες οδοί (έλεγχος στάσης) έχουν μυελινωθεί έως 40 εβδ.
•Οδός οπτικής ανταπόκρισης με χαμόγελο,έως 2-3 μηνών. Λοιπές λειτουργίες αργότερα……
•Η μυελινογένεση αρχίζει από το τέλος του 1ου τριμήνου, αλλά η μυελίνωση ξεκινά από τον 5ο μήνα και συνεχίζεται μέχρι τον 3ο -4ο χρόνο της ζωής ή ακόμα και στην ενήλικο ζωή.
•Η διαδικασία είναι ταχεία κατά τα δύο πρώτα χρόνια της ζωής και στη συνέχεια επιβραδύνεται.
•Ακολουθεί προγραμματισμένη πορεία, με τις ουραίες περιοχές να υφίστανται μυελίνωση πρώτες και τις κεφαλικές τελευταίες
•Η καθυστέρηση μυελίνωσης, μπορεί να είναι αναστρέψιμη
7. Πλαστικότητα
•Με τον όρο πλαστικότητα εννοούμε την ικανότητα του εγκεφάλου να αναδιοργανώνει τα εγκεφαλικά μονοπάτια, με την επίδραση νέων εμπειριών, πράγμα που αποτελεί τη βάση της μάθησης.
•Η εξέλιξη της συμπεριφοράς εξαρτάται όχι μόνο από την ανάπτυξη του εγκεφάλου, αλλά και από εξωτερικά ερεθίσματα, τα οποία μεταβάλλουν τη νευρωνική δραστηριότητα και τη δομή του εγκεφάλου, επιδρώντας στη κατανομή και τη λειτουργία των συνάψεων.
•Η ανάπτυξη των αισθητικών κέντρων του εγκεφάλου εξαρτάται από την αισθητική εμπειρία που δέχεται στη διάρκεια κάποιων κρίσιμων περιόδων ανάπτυξης.
8. Η Πλαστικότητα είναι επιμέρους διαδικασία της Οργάνωσης του ΚΝΣ και ευοδώνει τη μάθηση
•Οι νευρωνικές συνδέσεις αυξάνονται και ισχυροποιούνται καθώς χρησιμοποιούνται
•Τα εγκεφαλικά κύτταρα που χρησιμοποιούνται πιο συχνά, έχουν πιο εκτεταμένες διασυνδέσεις, ενώ αυτά που δεν χρησιμοποιούνται πολύ, μένουν στην άκρη
Για παράδειγμα, οι νευρώνες που αφορούν τη κίνηση των δακτύλων και του στόματος είναι περισσότεροι από αυτούς που αφορούν τη πλάτη. Αυτό γιατί τα δάκτυλα και το στόμα χρησιμοποιούνται περισσότερο και είναι πιο ευκίνητα .
•Με τον τρόπο αυτό, οι συνάψεις συνεχώς αναθεωρούνται τόσο ως προς τον αριθμό, όσο και ως προς τα «σχετικά τους βάρη», ανάλογα με το φόρτο επεξεργασίας πληροφοριών που ο εγκέφαλος δέχεται και τη βιολογική σημασία της απόκρισής του σε αυτές.
9.
10. Εγκεφαλονωτιαίο νευρικό σύστημα
•Διακρίνεται σε κεντρικό (εγκέφαλος, νωτιαίος μυελός) και σε περιφερικό (εγκεφαλικά και νωτιαία νεύρα).
Κεντρικό Νευρικό Σύστημα
Περιφερικό Νευρικό Σύστημα
13. Διαχωρισμός του εγκεφάλου σύμφωνα με την εμβρυϊκή διάπλαση του
τελικός εγκέφαλος (Telencephalon)
διάμεσος εγκέφαλος (Diencephalon)
μέσος εγκέφαλος (Mesencephalon)
οπίσθιος εγκέφαλος (Metencephalon)
έσχατος εγκέφαλος (Myelecephalon)
14. Ο τελικός εγκέφαλος αποτελείται από:
το δεξί και αριστερό ημισφαίριο
τους συνδέσμους των ημισφαιρίων
τις δύο πλάγιες κοιλίες
τους πυρήνες του τελικού εγκεφάλου ή βασικά γάγγλια
Τελικός εγκέφαλος
16. Διάμεσος εγκέφαλος
Έχει διαπιστωθεί ότι οι δύο θάλαμοι παίζουν ρόλο στον έλεγχο των ακούσιων κινήσεων και κυρίως εκείνων οι οποίες συνοδεύουν τις εκούσιες κινήσεις
Ο υποθάλαμος συνδέεται στενά με τα ανώτατα κέντρα ρύθμισης του φυτικού νευρικού συστήματος
Υποθαλάμια κέντρα ελέγχουν την πείνα, τη δίψα, τη σεξουαλική διάθεση και τη θερμοκρασία του σώματος.
Στον υποθάλαμο παράγονται ορμόνες, η έκκριση των οποίων προωθεί ή αναστέλλει την έκκριση των αντίστοιχων ορμονών από την υπόφυση.
17. Μέσος εγκέφαλος
Ο μέσος εγκέφαλος συνδέει το διάμεσο εγκέφαλο με τη γέφυρα
Τα πρόσθια διδύμια έχουν σχέση με τα αντανακλαστικά της όρασης και τις κινήσεις των οφθαλμών, του κεφαλιού, του λαιμού και των άνω άκρων σε οπτικά ερεθίσματα.
Τα οπίσθια διδύμια δέχονται ώσεις από το όργανο της ακοής και το αιθουσαίο όργανο (αισθητήριο ισορροπίας) με αποτέλεσμα να συμβάλλουν στην εκτέλεση διορθωτικών κινήσεων της κεφαλής και του κορμού.
18. Οπίσθιος εγκέφαλος & Έσχατος εγκέφαλος
Ο προμήκης είναι κυρίως «αγωγός» αφού από αυτόν περνούν πολυάριθμες δεσμίδες που συνδέουν το νωτιαίο μυελό με τα περισσότερα κέντρα του Κ.Ν.Σ.
Οι περισσότερες νευρικές ίνες της πυραμιδικής οδού χιάζονται στο επίπεδο του προμήκη μυελού και για το λόγο αυτό σε περίπτωση βλάβης στον ένα κινητικό φλοιό του εγκεφάλου εμφανίζεται παράλυση των σκελετικών μυών στο ετερόπλευρο ημιμόριο του σώματος.
Στον προμήκη μυελό έχουν εντοπιστεί εξειδικευμένα κέντρα που συντονίζουν ορισμένες δραστηριότητες του Φ.Ν.Σ. ελέγχονται όμως σε τελική ανάλυση από τον υποθάλαμο.
Άλλα κέντρα, αντανακλαστικής ή ημιαυτόματης δραστηριότητας που βρίσκονται στον προμήκη είναι της κατάποσης, του εμετού, του βήχα, του φταρνίσματος καθώς βέβαια και το αναπνευστικό κέντρο.
19. Δικτυωτός σχηματισμός
Πρόκειται για μια περιοχή φαιάς ουσίας στην κεντρική μοίρα του στελέχους του εγκεφάλου η οποία ξεκινά από τον νωτιαίο μυελό, περνά από τον προμήκη και τη γέφυρα και τελειώνει στον μέσο εγκέφαλο.
Καθορίζει γενικά τη γενική κατάσταση εγρήγορσης του εγκεφάλου.
Ελέγχει, μαζί με τους αιθουσαίους πυρήνες, τους μύες που στηρίζουν τον κορμό ενάντια στην βαρύτητα που ρυθμίζει τον μυϊκό τόνο με νευρικές ώσεις προς τους γ- κινητικούς νευρώνες.
Ορισμένα τμήματα του εγκεφάλου στέλνουν συνεχώς ανασταλτικές ώσεις προς το δικτυωτό σχηματισμό και έτσι σε περίπτωση διακοπή της άφιξής τους, αυξάνεται ο μυϊκός τόνος.
20. Παρεγκεφαλίδα
Η παρεγκεφαλίδα διακρίνεται στα δύο ημισφαίρια και στον σκώληκα.
Οι περισσότερες από τις προσαγωγές ίνες προς την παρεγκεφαλίδα, προέρχονται άμεσα ή έμμεσα από διάφορες περιοχές του φλοιού του εγκεφάλου. Ένα μικρότερο ποσοστό προέρχεται από τον Ν.Μ. και από τους αιθουσαίους πυρήνες.
Μετά από επεξεργασία και ολοκλήρωση των πληροφοριών που φέρονται από τις περιοχές αυτές στην παρεγκεφαλίδα, αποστέλλονται από αυτήν ώσεις αφενός προς το θάλαμο, τα βασικά γάγγλια και τον κινητικό φλοιό και αφετέρου προς τους α- και γ- κινητικούς νευρώνες των κινητικών νεύρων.
Ημισφαίρια
Σκώληκας Διάμεση μοίρα
21. Παρεγκεφαλίδα
•Ρυθμίζει τις κινήσεις και τη στάση του σώματος
έμμεσα
Τροποποιώντας τις εντολές των κύριων κατιόντων κινητικών συστημάτων του εγκεφάλου
•Εξυπηρετεί την διάδοχη των κινήσεων προάγοντας τη μυϊκή συνέργια.
•Συμμετέχει στις γνωστικές λειτουργίες και την ομιλία, κάτι που πιθανότατα οφείλεται στη σύνδεση της με τον προκινητικό φλοιό και την περιοχή του Broca.
Όργανο σύγκρισης επιδιωκόμενης κίνησης και πραγματικής
–Σύγκριση εσωτερικών και εξωτερικών σημάτων ανάδρασης
–Τροποποιεί κινητικά προγράμματα ώστε οι κινήσεις να έχουν λιγότερα σφάλματα
–Συμβάλει ουσιαστικά στην εκμάθηση και αυτοματοποίηση δύσκολων και γρήγορων επιδέξιων κινήσεων δημιουργώντας έτοιμα προγράμματα κατά τη διάρκεια της εκμάθησης τα οποία «αποθηκεύονται» στην παρεγκεφαλίδα και μπορούν αν ανακληθούν αργότερα για να χρησιμοποιηθούν.
23. Νωτιαίος μυελός
Φαιά ουσία
Κεντρικός αυλός
Νωτιαίο νεύρο
Λευκή ουσία
Μήνιγγες
Οι οπίσθιες ρίζες αποτελούνται από αισθητικές νευρικές ίνες και «προσκολλημένα» σε αυτές βρίσκονται τα νωτιαία γάγγλια. Οι περιφερικές αποφυάδες των κυττάρων αυτών μεταδίδουν ώσεις από την περιφέρεια προς το κέντρο, ενώ οι κεντρικές τους αποφυάδες περνούν προς το νωτιαίο μυελό όπου συνάπτονται με επόμενους νευρώνες.
Οι πρόσθιες ρίζες αποτελούνται από κινητικές ίνες με φυγόκεντρη μεταβίβαση των ώσεων. Αυτές συνενώνονται με τις οπίσθιες ρίζες και σχηματίζουν τα μικτά νωτιαία νεύρα.
24. Εξωτερικά της φαιάς ουσίας βρίσκεται η λευκή ουσία. Η λευκή ουσία του ΝΜ διαιρείται σε ημιμόρια με την ανάδυση των πρόσθιων και οπίσθιων ριζών των νωτιαίων νεύρων σε τρεις δέσμες:
Την πρόσθια, πλάγια και την οπίσθια.
Τις δέσμες αυτές στελεχώνουν
δεμάτια νευρικών ινών
που διακρίνονται σε:
Κατιόντα- φυγόκεντρα. Μεταβιβάζουν διεγέρσεις από τον εγκέφαλο προς το νωτιαίο μυελό.
Ανιόντα- κεντρομόλα. Μεταβιβάζουν διεγέρσεις από την περιφέρεια προς τον εγκέφαλο.
Θεμέλια. Συνδέουν νευροτόμια και βοηθούν στην εξάπλωση των διεγέρσεων μεταξύ τους.
Νωτιαίος μυελός
25. H Κινητική μονάδα αποτελείται:
Από έναν κινητικό νευρώνα
που εκφύεται από το πρόσθιο
κέρας του νωτιαίου μυελού,
τον άξονα και όλες τις μυϊκές
ίνες που νευρώνονται από
τους κλάδους του άξονα.
Ο αριθμός των μυϊκών ινών σε μια κινητική μονάδα εξαρτάται από το είδος του μυός και κυρίως από την λειτουργία του, παρά το μέγεθός του.
26. Σύστημα α / γ-κινητικών νευρώνων
Γύρω από τον κεντρικό σωλήνα υπάρχει φαιά ουσία. Η φαιά ουσία σχηματίζει σχήμα «Η» του οποίου τα κάθετα σκέλη ονομάζονται φαιές στήλες και το εγκάρσιο φαιός σύνδεσμος.
Στα οπίσθια κέρατα της φαιάς στήλης εντοπίζονται μόνο αισθητικοί νευρώνες των ανερχόμενων οδών, στα πλάγια κέρατα νευρώνες που ανήκουν στο Φ.Ν.Σ. και στα πρόσθια κέρατα κινητικοί νευρώνες.
Οι νευρώνες αυτοί διακρίνονται κυρίως σε δύο τύπους, τους α- κινητικούς νευρώνες και του γ- κινητικούς νευρώνες & νευρώνουν τις μυϊκές ίνες των σκελετικών μυών.
27. Σύστημα α / γ-κινητικών νευρώνων
Από τους α- κινητικούς νευρώνες ξεκινούν μεγάλες τύπου Αα νευρικές ίνες που περνούν από τα νωτιαία νεύρα και νευρώνουν τις σκελετικές μυϊκές ίνες. Η νευρική ίνα μαζί με τις σκελετικές ίνες που νευρώνει αποτελούν την κινητική μονάδα.
Οι α- κινητικοί νευρώνες είναι νευρώνες που λειτουργούν ευοδωτικά στην παραγωγή σύσπασης
28. Σύστημα α / γ-κινητικών νευρώνων
Οι γ- κινητικοί νευρώνες είναι αριθμητικά σχεδόν μισοί από τους α-κινητικούς νευρώνες. Μεταβιβάζουν ώσεις με νευρικές ίνες τύπου Αγ στις ενδοκαψικές μυϊκές ίνες. Οι ίνες αυτές αντιδρούν στην επιμήκυνση της μυϊκής ατράκτου και ενεργοποιούν με κεντρομόλες ίνες τους α- κινητικούς νευρώνες διατηρώντας έτσι πάντα κάποιο βαθμό σύσπασης.
Οι γ- κινητικοί νευρώνες είναι άμεσα υπεύθυνοι για τον τόνο των μυϊκών ατράκτων, τις οποίες κάνουν περισσότερο ή λιγότερο ευαίσθητες στην επιμήκυνση.
29. Μυϊκή άτρακτος
Αποτελεί τον μεγαλύτερο υποδοχέα ιδιοδεκτικότητας
Δέκτης της διάτασης μέσα στον μυ, ευαίσθητος στην διαταραχή του μήκους του μυός
Περιλαμβάνει εξειδικευμένα κύτταρα που ονομάζονται ενδοατρακτικές ίνες (intrafusal fibers)
Περιέχουν ελεύθερες νευρικές απολήξεις που τυλίγονται γύρω από το κεντρικό τους τμήμα
30. Η μυϊκή άτρακτος (ΜΑ) αποτελεί το υπόβαθρο της ενεργοποίησης του μυοτατικού αντανακλαστικού.
Διέγερση της μυϊκής ατράκτου
•Με διάταση ολόκληρου του μυός. Η διάταση προκαλεί αύξηση του μήκους των εσωκαψικών ινών και έτσι διατείνει την άτρακτο.
•Με συστολή των ενδοκαψικών μυϊκών ινών, ενώ οι εξωκαψικές διατηρούν το φυσιολογικό τους μήκος. Επειδή οι ενδοκαψικές ίνες συστέλλονται μόνο στην περιοχή των δύο άκρων τους, η συστολή έχει ως αποτέλεσμα τη διάταση των κεντρικών περιοχών με συνέπεια τη διέγερση της ατράκτου.
31. Η ΜΑ δρα συγκρίνοντας το μήκος των δύο τύπων μυϊκών ινών
Στέλνει μηνύματα στον Ν.Μ , στην παρεγκεφαλίδα, στο αιθουσαίο σύστημα (εγκεφαλικό στέλεχος) και στον εγκεφαλικό φλοιό.
Έτσι εκτός από τη συμβολή της στην αίσθηση της θέσης των μελών, προετοιμάζει και ρυθμίζει τον μυϊκό τόνο,
ενώ παίζει και σημαντικό ρόλο στον συντονισμό και την ομαλοποίηση της μυϊκής συστολής.
Όταν το μήκος των εξωκαψικών ινών είναι μεγαλύτερο από των ενδοκαψικών, η άτρακτος διεγείρεται.
Αντίθετα, όταν το μήκος των εξωκαψικών ινών είναι μικρότερο των ενδοκαψικών, η διέγερση της ατράκτου αναστέλλεται.
32. Υποδοχείς της μυϊκής ατράκτου
ΥΠΟΔΟΧΕΙΣ
ΕΡΕΘΙΣΜΑ
ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΑΠΑΝΤΗΣΗΣ
Ια τονικοί
Μήκος
Μονοσυναπτική και πολυσυναπτική ευόδωση του αγωνιστή και της αγωνιστικής συνέργιας.
Ια φασικοί
Διακύμανση στην αλλαγή μήκους
Πολυσυναπτική αναστολή του ανταγωνιστή και της ανταγωνιστικής συνέργιας.
Ώσεις στην παρεγκεφαλίδα, αιθουσαίο σύστημα, εγκεφαλικό φλοιό
ΙΙ
Μήκος
Μονοσυναπτική ευόδωση του αγωνιστή
Πολυσυναπτική ευόδωση συγκεκριμένων μυϊκών ομάδων που εξαρτάται από τη μυϊκή λειτουργία του ιστού που εδράζεται ο υποδοχέας ΙΙ
Διαβίβαση πληροφοριών σε ανώτερα κέντρα
33. Μυοτατικό αντανακλαστικό Εν τω βάθη τενόντιο αντανακλαστικό Αντανακλαστικό της μυϊκής ατράκτου Αντανακλαστικό διάτασης
Δυναμικό: η απότομη διάταση ενός μυός προκαλεί την αντανακλαστική συστολή του, η οποία εμποδίζει την παραπέρα διάτασή του.
Στατικό: εξακολουθεί να προκαλείται μυϊκή συστολή για όσο διάστημα ο μυς διατηρεί το υπερβολικό μήκος του. Η μυϊκή συστολή με τη σειρά της εμποδίζει τη δύναμη που προκαλεί την υπερβολική διάταση.
34. Μονοσυναπτικό αντανακλαστικό
Σε διάταση συγκεκριμένου μυ διεγείρονται οι Ια αισθητικές ίνες της κάψας των μυϊκών ατράκτων
Συνδέονται με κινητικούς νευρώνες του ίδιου μυ και τους διεγείρουν
Με νευρώνες του ανταγωνιστή και τους χαλαρώνουν
35. Μονοσυναπτικό αντανακλαστικό
•Στην καθημερινή ζωή το μονοσυναπτικό αντανακλαστικό είναι ενεργό σε χαμηλό επίπεδο
•Διατηρεί έναν μυ σε σταθερό μήκος ανεξάρτητα με τα φορτία
Ο βραχίονας έπεσε προς τα κάτω μετά από φορτίο:
•Ενεργοποίηση της μυϊκής ατράκτου
Πρόκληση του αντανακλαστικού
Διέγερση 2κεφάλου, χαλάρωση 3κεφάλου
Διατήρηση του σωστού μήκους
36. Πιθανές θεραπευτικές τεχνικές _ Μ.Α
1.Αντίσταση
2.Γρήγορη επιμήκυνση στον αγωνιστή
3.Tapping στον τένοντα και στη γαστέρα
4.Tapping αντίστροφο στον αγωνιστή σε έσω εύρος
5. Τοποθέτηση
6. Ηλεκτρικός ερεθισμός
7.Πίεση ή επίμονη επιμήκυνση
8.Πίεση επιμήκυνσης
9.Δόνηση
10.Βαρύτητα για παρατεταμένη επιμήκυνση
37. Τενόντιο όργανο Golgi
Σε συνεργασία με τη μυϊκή άτρακτο παίζει σπουδαίο ρόλο στη λειτουργία της ιδιοδεκτικότητας ρυθμίζει την τονικότητα και εξομαλύνει τη μυϊκή σύσπαση.
Παρακολουθεί
• τη συνολική μυϊκή τάση που αναπτύσσεται από τη σύσπαση των εξωκαψικών ινών,
• και τον βαθμό αυξομείωσής της.
38. oΌταν η τάση στον μυ αυξάνεται γρήγορα, ο μυς έλκει τον τένοντα και τα όργανα Golgi ερεθίζονται.
oΛιγότερη δραστηριότητα φτάνει στον μυ και η τάση μειώνεται από την χαλάρωση του μυός.
oΕνεργούν σαν ένας προστατευτικός μηχανισμός για να εμποδίσουν ξαφνική ανύψωση της τάσης, η οποία μπορεί να αποκόψει έναν μυ ή τένοντα.
oΣυνεργάζονται με τις ενδομυϊκές ατράκτους προσφέροντας ένα σύστημα ελέγχου της μυϊκής τάσης.
Τενόντιο όργανο Golgi
39. Πιθανές θεραπευτικές προτάσεις _ TOG
1.Υπερβολική επιμήκυνση
2.Βαθιά πίεση στον τένοντα
3.Παθητική τοποθέτηση σε θέση υπερβολικής επιμήκυνσης
4. Μεγάλη αντίσταση σε έσω ή έξω εύρος
5.Βαθιά πίεση στη γαστέρα για να επιμηκυνθεί ο τένοντας
40. Αμοιβαία επαγωγή (successive induction)
Νόμος του Sherrington για αμοιβαία επαγωγή (1947):
Η συστολή των μυών συνοδεύεται και από αναχαίτιση των ανταγωνιστών.
Η αμοιβαία επαγωγή είναι αναγκαίο μέρος της συνεργούς κίνησης.
Ερεθισμός μιας ομάδας συνοδεύεται από αναστολή της ομάδας των ανταγωνιστών, η οποία τότε χαλαρώνει και επιτρέπει στην αγωνιστική ομάδα να συσπαστεί.
41. Υποδοχείς των αρθρώσεων (αρθρικού θύλακα)
•Αργά προσαρμοζόμενοι αρθρικοί υποδοχείς ενημερώνουν το ΚΝΣ για τη θέση της άρθρωσης (τύπου III)
•Λειτουργούν ως ανιχνευτές γρήγορων αρθρικών κινήσεων (II Golgi- Mazzoni)
•Καταγράφουν και η διακύμανση και την κατεύθυνση της αρθρικής κίνησης (Ruffini )
•Λειτουργουν ως ανιχνευτές επιτάχυνσης και μεταβιβάζουν πληροφορίες σχετικές με τις αλλαγές ταχύτητας και κατεύθυνσης των κινήσεων διαφόρων τμημάτων του σώματος και με τη θέση τους σε σχέση με το υπόλοιπο σώμα (σωμάτια Pacini)
•Υποδοχείς δόνησης Παρέχουν αδρή πληροφόρηση της παραμικρής αρθρικής κίνησης και το αίσθημα του αρθρικού πόνου ( ελεύθερες νευρικές απολήξεις)
42. Πιθανές θεραπευτικές τεχνικές _ Α.Υ
1.Έλξη στις αρθρικές επιφάνειες για να διευκολυνθεί η αρθρική κίνηση
2. Συμπίεση των αρθρικών επιφανειών για να διευκολυνθεί η σύσπαση
3.Τοποθέτηση: Η βαρύτητα χρησιμοποιείται για συμπίεση ή έλξη
4.Βάρη για να αυξήσουν την έλξη
5. Βάρη για να αυξήσουν την συμπίεση
6.Αντίσταση με τα χέρια